Kogo i czego dotyczy formularz ORD-U?

W przypadku spółek działających w ramach jednej grupy kapitałowej i przeprowadzających między sobą transakcje przepisy podatkowe wymagają przedstawienia nie tylko dokumentacji cen transferowych (local file lub master file). Kolejnym z obowiązków dotykającym tego typu podmioty jest złożenie formularzu ORD-U, który dotyczy umów zawieranych z nierezydentami w rozumieniu prawa dewizowego. Odpowiednie przepisy regulujące tę kwestię znajdują się w Ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 – Ordynacja podatkowa oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 roku w sprawie informacji podatkowych.

Nierezydent – definicja

Na samym początku warto wyjaśnić, kogo uznaje się za nierezydenta. Odpowiednia definicja znajduje się w Ustawie z dnia 27 lipca 2002 roku – Prawo dewizowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 punkt 1 litera b nierezydenci to „osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, a także inne podmioty mające siedzibę za granicą, posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu; nierezydentami są również znajdujące się za granicą oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa utworzone przez rezydentów”. W praktyce należy stwierdzić, że za nierezydentów uznajemy kontrahentów zagranicznych, którzy posiadają na terenie naszego kraju swoją siedzibę.

Obowiązek złożenia – kogo dotyczy?

Do sporządzania i przekazywania informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego zobowiązani są, zgodnie z art. 82 paragraf 1 punkt 2 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 – Ordynacja podatkowa, „wszystkie osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. W praktyce ten wymóg nałożony jest na podmioty należące do międzynarodowych grup kapitałowych. Co istotne, złożenie formularza ORD-U odbywa się bez wezwania organu podatkowego.

W jakich sytuacjach składa się formularz ORD-U?

Podatnik ma obowiązek złożyć formularz ORD-U w przypadku każdej umowy, którą zawiera z nierezydentami, gdy:

  1. jedna ze stron tej umowy bierze udział (bezpośrednio lub pośrednio) w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu,
  2. inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział (bezpośrednio lub pośrednio) w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu,

nierezydent posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo w rozumieniu odrębnych przepisów.

W dwóch z pierwszych wymienionych sytuacji, zgodnie z obowiązującymi przepisami, „w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300 000 euro. W przypadku trzeciej sytuacji z kolei: „w informacjach uwzględnia się umowy, w których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekroczyła równowartość 5 000 euro”.

Należy dodać, że pod uwagę bierze się wszystkie umowy, które zostały zawarte w danym roku podatkowym, a także umowy zawarte w latach wcześniejszych, ale których realizacja przypada na rok podatkowy, za który składana jest informacja. Co istotne, obowiązek dotyczy zarówno umów zawartych pisemnie, jak i ustnie (w drugim przypadku pod uwagę należy wziąć faktury oraz rachunki potwierdzające zawarcie umowy).

Formularz ORD-U – terminy

Obowiązujące przepisy podatkowe wymagają, by formularz ORD-U został złożony w ciągu 3 miesięcy od zakończenia roku podatkowego, za który informacja jest składana. W praktyce w przypadku większości firm termin ten upływa 31 marca bieżącego roku, aczkolwiek mogą zdarzyć się podmioty, których rok obrotowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Informacje o umowach zawartych z nierezydentami przesyła się Naczelnikowi Urzędu Skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby lub miejsce zamieszkania podmiotu realizującego obowiązek. Warto podkreślić, że ustawodawca ma uprawnienia do tego, żeby przesunąć wskazany termin (taka sytuacja miała miejsce w trakcie pandemii COVID-19).

Co zawiera formularz ORD-U? Wzór informacji

Wzór informacji o umowach zawartych z nierezydentami został opublikowany na stronie Ministerstwa Finansów oraz w rozporządzeniu dot. informacji podatkowych. W formularzu umieszcza się:

  • dane obowiązanego (podmiotu składającego informację),
  • dane nierezydenta (strony umowy),
    sumy wartości wynikających z zawartych umów (zarówno należności, jak i zobowiązań, zwłaszcza w zakresie usług niematerialnych).

Istotne jest, że w przypadku zawierania więcej niż jednej umowy z nierezydentami za każdą osobę lub podmiot należy złożyć osobny formularz ORD-U. Co więcej, obowiązek złożenia formularz ORD-U jest niezależny od dostarczenia dokumentacji cen transferowych.

Formularz ORD-U – podsumowanie

Żeby uniknąć sankcji karno-skarbowych wynikających z niedopełnienia obowiązków sprawozdawczo-informacyjnych, należy dokładnie przeanalizować wszystkie umowy zawierane z nierezydentami, skupiając się na ich wartości oraz biorąc pod uwagę właściwy kurs NBP (z dnia 31 grudnia roku podatkowego, za który składana jest informacja). W przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości dot. podlegania obowiązkowi (zwłaszcza możliwości skorzystania ze zwolnienia), warto skorzystać z pomocy oferowanej przez specjalistów z zakresu podatków oraz cen transferowych.

Formularz kontaktowy

    Imię i nazwisko (wymagane)

    Adres email (wymagane)

    Telefon

    Temat

    Treść wiadomości

    BEMITE Sp. z o.o.

    ul. Małkowskiego 30/1
    70-304 SZCZECIN
    Na życzenie klienta oferujemy

    Całkowicie zdalną obsługę

    DOKUMENTACJA CEN TRANSFEROWYCH

    Terminowo i rzetelnie opracowana dokumentacja cen transferowych. Dzięki prawidłowo przygotowanej dokumentacji ograniczone jest ryzyko podatkowe przedsiębiorstwa i osób nim zarządzających.

    ANALIZA PORÓWNYWALNOŚCI

    Obowiązkowy element dokumentacji cen transferowych dla transakcji usługowych, towarowych i finansowych.

    POLITYKA CEN TRANSFEROWYCH

    Właściwie opracowana polityka CT pozwala na ograniczenie ryzyka podatkowego oraz optymalizację podatkową w obszarze transakcji wewnątrzgrupowych.

    AUDYT TP

    Analiza ryzyka, konieczności sporządzenia dokumentacji cen transferowych albo poprzednio przygotowanych dokumentacji pozwala potwierdzić bezpieczeństwo przedsiębiorstwa.

    KONTROLA I WSPARCIE

    Specjalista dostępny na każdym kroku postępowania indywidualnie opiekuje się przedsiębiorstwem i nadzoruje postępowania i inne procesy w obszarze TP.

    Autor

    Certyfikowany specjalista do spraw cen transferowych, prawnik i konsultant biznesowy z wieloletnim doświadczeniem. Absolwent i stypendysta Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. W 2022 roku uzyskał stopień doktora nauk społecznych na Wydziale Ekonomii, Finansów i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego w dziedzinie ekonomia i finanse. Aktywny uczestnik licznych konferencji finansowych, ekonomicznych i podatkowych. 

    back to top Subskrybuj blog