Metody ustalania cen transferowych

Zgodnie z zaleceniami OECD oraz polskim prawem podatkowym przewiduje się dwie kategorie metod ustalania cen transferowych: tradycyjne, oraz zysku transakcyjnego. Naszym zdaniem zbiór ten nie uwzględnia możliwości zastosowania innej metody kalkulacji cen transferowych, o ile te dotychczasowe nie mogą zostać zastosowane.

Jeśli nie ma możliwości wykazania porównywalności z zastosowaniem znanych metod – nic nie stoi na przeszkodzie, aby zastosować inną metodę. Dlatego też powszechnie znany schemat nieuwzględniający innych metod powinien zostać uzupełniony o tę kategorię.

Pokrótce przedstawimy wskazane w schemacie metody:

• metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej

Jedna z tzw. metod podstawowych kalkulacji cen transferowych, które używane są do ustalenia, czy transakcja miała charakter rynkowy. Metoda ta była obligatoryjnie stosowana przez organy podatkowe do momentu wprowadzenia rozporządzenia Ministra Finansów w roku 2009.

• metoda rozsądnej marży (koszt plus)

Sprowadza się do wyznaczenia marży brutto w transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi i porównania jej z marżą osiąganą w transakcji z podmiotem niepowiązanym lub pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. W przypadku metody koszt plus dokonujemy badania osiągniętej marży brutto, a nie bezpośrednio ceny danej transakcji. Ma to znaczący wpływ na podejście do określania transakcji, które mogą zostać uznane za porównywalne. Badanie porównywalności dla metody koszt plus kładzie nacisk na odmienne aspekty niż w przypadku metody porównywalnej ceny niekontrolowanej.

• metoda ceny odsprzedaży

Polega na zbadaniu marży uzyskanej przez dany podmiot handlowy z tytułu odsprzedaży towaru zakupionego od podmiotu powiązanego. Uzyskana w ten sposób marża odsprzedaży porównywana jest z marżami osiąganymi w transakcjach pomiędzy podmiotami niepowiązanymi.

• metoda marży transakcyjnej netto (TMNN)

Polega na badaniu marży zysku netto, jaką uzyskuje podmiot w transakcji lub transakcjach z innym podmiotem powiązanym i określeniu jej na poziomie marży, jaką uzyskuje ten sam podmiot w transakcjach z podmiotami niezależnymi lub marży uzyskiwanej w porównywalnych transakcjach przez podmioty niezależne.

• metoda podziału zysków

Polega ona na określeniu łącznych zysków, jakie w związku z daną transakcją (transakcjami) osiągnęły podmioty powiązane, oraz podziale tych zysków między te podmioty w takiej proporcji, w jakiej dokonałyby go podmioty niezależne.

Osobom, które szukają informacji o cenach transferowych, a nie są zdecydowane na podjęcie kontaktu z nami, zachęcamy do zapoznania się z jedną z nowszych pozycji na rynku w tematyce cen transferowych, a mianowicie książką pt. „Ceny transferowe. Mechanizmy ustalania i zarządzania ryzykiem”. Książka ta pomoże czytelnikowi we wstępnym rozpoznaniu problemu cen transferowych.