Poprawa rentowności w firmach produkcyjnych, a ceny transferowe

Dokumentacja cen transferowych, a wraz z nią analiza porównywalności służy wykazaniu, że transakcja pomiędzy podmiotami powiązanymi została zawarta na warunkach rynkowych (zgodnie z zasadą arm’s length). Taka dokumentacja przygotowywana jest w przypadku wszystkich transakcji – usług, handlu towarami, pożyczek, licencji i wielu innych – które przekraczają określony limit, czyli próg transakcyjny. W zależności od charakteru transakcji odpowiednio: 10 mln zł netto w przypadku transakcji towarowych i finansowych oraz 2 mln złotych netto w przypadku transakcji usługowych.

Przepisy te spotykają się z bardzo różnym odbiorem wśród przedsiębiorców, księgowych, doradców podatkowych, a nawet kontrolerów. Niektórzy uważają, że są nadmiernym obciążeniem oderwanym od biznesowej rzeczywistości, inni zaś, że to pewnego rodzaju okazja do dokonania pewnych (na marginesie nie do końca zgodnych z prawem) optymalizacji podatkowych.

Profil producenta – w cenach transferowych wyróżnia się więcej niż jeden

Producent o ograniczonych funkcjach i ryzykach – przez pojęcie to należy rozumieć przedsiębiorcę świadczącego usługi produkcji towarów, wyrobów gotowych, na zamówienie zleceniodawcy, w zamian za należne wynagrodzenie.

Zazwyczaj producent odpowiedzialny jest za:

  • zakupienie surowców oraz materiałów,
  • magazynowanie,
  • zapas w towar w lub gotowych wyrobów,
  • zapewnienie zaplecza produkcyjnego w postaci parku maszyn, linii produkcyjnej, narzędzi oraz zakładu produkcyjnego, jak również za,
  • obsługę procesu produkcyjnego oraz,
  • zatrudnienie wykwalifikowanego kapitału ludzkiego.

Wynagrodzenie producenta o ograniczonych funkcjach i ryzykach zazwyczaj jest ustalane metodą koszt plus, pozwalającą pokryć koszty oraz zagwarantować stabilny, stosunkowo nieduży zysk. Natomiast zleceniodawca zamówienia produkcyjnego zobowiązuje się zazwyczaj nabyć wszystkie zamówione towary oraz udostępnić na rzecz producenta wartości niematerialne, tj. know-how, patenty, znaki towarowe, technologię produkcyjną (ściśle związaną z procesem produkcji, która jest udostępniana na podstawie umowy produkcyjnej).

Producent o rozbudowanych funkcjach i ryzykach – przedsiębiorstwo, które jest odpowiedzialne za cały proces produkcyjny towarów. Rozbudowane funkcje obejmują głównie proces produkcyjny, w tym pozyskanie materiałów oraz surowców, magazynowanie, a także prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. Zazwyczaj taki producent zajmuje się organizacją sprzedaży i dystrybucją wyprodukowanych towarów za pośrednictwem podmiotów powiązanych. Odpowiada również za działania promocyjno-marketingowe. Przedsiębiorca o rozbudowanych ryzykach narażony jest na: ryzyko rynkowe niesprzedania wyprodukowanych towarów, ryzyko gwarancyjne oraz ryzyko kredytowe. Do produkcji wykorzystuje aktywa materialne oraz aktywa niematerialne, takie jak: know-how, znaki towarowe, patenty, do których posiada prawo i oraz angażuje kapitał ludzki – wykwalifikowany personel produkcyjny. Wynagrodzenie producenta o rozbudowanych funkcjach i ryzykach jest szczególnie uzależnione od czynników mikro- oraz makroekonomicznych. Wynagrodzenie jest zmienne, zależne głównie od popytu na wyprodukowane towary. Należy podkreślić, że działalność takiego przedsiębiorcy jest narażona na stratę. Producent nie ma zagwarantowanego zysku z działalności produkcyjnej.

Już na tym etapie widać, że nie można do każdego rodzaju producenta podchodzić tak samo. Ma to kolosalny wpływ na decyzje podejmowane w obszarze ustalenia właściwych funkcji podmiotów, ryzyka, które na siebie biorą oraz – odpowiednio – wysokości wynagrodzenia.

Nie wiesz jaki profil funkcjonalny dokładnie ma Twoja firma? Pomożemy Ci to ustalić podczas bezpłatnych konsultacji.

Porządek w procesach prowadzi do niższych kosztów

W pracy nad dokumentacjami cen transferowych dla naszych klientów zmagamy się często z ustaleniem jednorodności transakcji pod kątem ekonomicznym. Tylko jednorodne ekonomicznie transakcje – przy przekroczeniu progów transakcyjnych – aktualizują obowiązek wykonania dokumentacji. Co w sytuacji, kiedy u producenta o ograniczonych funkcjach i ryzykach pojawiają inne usługi – bardziej odpowiadające producentowi o rozbudowanych funkcjach i ryzykach?

W toku prac nad dokumentacją cen transferowych jesteśmy zmuszeni do dokonania pewnego rodzaju „porządku” w procesach producentów. „Oddzielamy ziarna od plew.” Takie porządkowanie przeważnie służy tylko temu, aby udokumentować proces produkcyjny w ramach analizy cen transferowych. Kiedy jednak pracujemy z klientami nad tymi procesami, okazuje się, że producenci najchętniej pozbyliby się tych dodatkowych procesów, nie do końca pasujących do ich profilu. Dlaczego? Powodów jest kilka:

  • Dodatkowe procesy generują więcej kosztów niż etaty związane z tym procesem – trzeba zapewnić infrastrukturę, zaplecze, miejsce w biurze / na produkcji, a czasem nawet tak błahe sprawy jak zajęte przez to dodatkowe miejsca parkingowe okazują się kluczowe. Bądź co bądź to wszystko koszty.
  • Dodatkowymi procesami ktoś musi zarządzać. Kadra zarządzająca w produkcji nie zawsze chętnie zajmie się dodatkowymi obszarami, które zostały im „nadane” przez np. podmiot dominujący. To także dodatkowe koszty, bo jeśli niezadowolony manager szybciej odejdzie przez to z pracy do innej firmy, która te procesy ma ułożone? Koszt rotacji managerów jest ogromny. Nie wierzycie? Spytajcie swojego działu HR.
  • Dodatkowe procesy trzeba rozliczyć, tj. zafakturować, zaksięgować, rozliczyć saldo i następnie prawidłowo umieścić na kontach księgowych, które niekoniecznie są do tych dodatkowych procesów stworzone.

Można pewnie jeszcze wskazać więcej takich sytuacji, ale sens pozostanie ten sam. Jeśli profil firmy produkcyjnej w grupie został określony, a następnie na przestrzeni lat odbiega się od niego poprzez dodawanie niepasujących do profilu funkcji – rodzi to dodatkowe koszty. Analiza cen transferowych pozwala to wyfiltrować, uporządkować i wskazać jak i gdzie to przenieść, aby problem rozwiązać. To realne dające się policzyć oszczędności.

Zapisując się na newsletter otrzymasz bezpłatny case study z opisem przepływów pieniężnych, wskazaniem dokładnych oszczędności i ostatecznie poprawą rentowności po zmianach, które wprowadziliśmy u klienta w wyniku przeprowadzonych prac nad cenami transferowymi.

Weryfikacja wynagrodzeń wewnątrzgrupowych

W ramach analizy cen transferowych oczywiście dokonuje się analizy porównywalności. W teorii analiza porównywalności powinna stanowić podstawę do ustalenia wysokości wynagrodzenia w transakcji. Prawidłowo ułożony proces pozwala – w oparciu o analizę porównywalności – ustalić odpowiedni rynkowy poziom wynagrodzenia za dane usługi oraz zaprognozować potencjalne zmiany, które to wywoła.

Przykładowo, jeśli firma realizuje strategie przyjętą dawno temu, nie wiadomo już do końca przez kogo i kiedy, ale „od lat tak robimy, więc chyba jest ok”. Może się wtedy okazać, że w wyniku takiej transakcji podmiot co roku ma problemy np. z punktowym brakiem płynności właśnie ze względu na niewłaściwie skalkulowaną wysokość wynagrodzenia. Wystarczy dokonać analizy porównywalności w oparciu o rzetelne dane dopasowane do danego podmiotu, a następnie stworzyć model (kalkulator) cen transferowych, który odzwierciedli ceny rynkowe. Takie narzędzie upraszcza rozliczenia wewnątrzgrupowe, zapewnia zgodność z przepisami prawa podatkowego, a dodatkowo rozwiązuje problem ze spadkiem rentowności albo punktowym brakiem płynności w ramach transakcji grupowych.

Wykorzystanie cen transferowych jako ważnego elementu polityki podatkowej całej grupy

Na koniec, ale to nie znaczy, że to najmniej ważne – polityka cen transferowych powinna być ważnym elementem polityki podatkowej podmiotów powiązanych. Niejednokrotnie spotykamy się z sytuacją, w której dwa podmioty powiązane działają ze sobą przez lata nie posiadając jasnej, sprecyzowanej – a co najważniejsze „policzonej” – polityki podatkowej. Skoro transakcja z podmiotem powiązanym ma charakter powtarzalny, profil funkcjonalny jest od lat ten sam, to dlaczego dochodzi do zmian wynagrodzenia? Dlaczego dochodzi do spadku rentowności? Powodem jest to, że podmioty te nie stosują żadnych ułożonych i sprawdzonych zasad rozliczeń wewnątrzgrupowych.

Jeśli zatem firma produkcyjna chciałaby wykorzystać ceny transferowe do tego, aby zrozumieć swoje procesy, policzyć przepływy pieniężne i ustalić łączne obciążenia podatkowe, a następnie – w oparciu o rzetelną analizę porównywalności – ustalić wynagrodzenie za usługi – może się okazać, że w ten sposób oba podmioty realnie zaoszczędzą podatkowo. Poruszymy ten temat w case study, na który już teraz warto się zapisać.

Przygotowaliśmy również rozbudowane materiały na webinar, który zaplanowany jest 28 maja 2022 r.

Podsumowanie

Wszystkie opisane wyżej założenia muszą opierać się o prawidłowo sporządzoną dokumentację cen transferowych i rzetelne przygotowanie analizy cen transferowych, co stanowi podstawowy sposób obrony podatnika przed zastosowaniem sankcyjnej stawki opodatkowania oraz poniesieniem przez członków zarządu osobistej odpowiedzialności za zastosowanie nierynkowych cen, zgodnie z przepisami Kodeksu karno-skarbowego przez członków zarządu. Z tego powodu dokumentacja musi być przygotowana zgodnie z zasadą należytej staranności, racjonalności ekonomicznej oraz przy możliwie najszerszym wykorzystaniu danych. Takie postępowanie wymaga wiedzy na temat elementów i sposobu przygotowywania analizy porównawczej.

Źródła:

Głównym źródłem tej treści są nasze własne doświadczenia poparte 10 latami pracy z podmiotami powiązanymi, a ponadto:

Formularz kontaktowy

    Imię i nazwisko (wymagane)

    Adres email (wymagane)

    Telefon

    Temat

    Treść wiadomości

    BEMITE Sp. z o.o.

    ul. Małkowskiego 30/1
    70-304 SZCZECIN
    Na życzenie klienta oferujemy

    Całkowicie zdalną obsługę

    DOKUMENTACJA CEN TRANSFEROWYCH

    Terminowo i rzetelnie opracowana dokumentacja cen transferowych. Dzięki prawidłowo przygotowanej dokumentacji ograniczone jest ryzyko podatkowe przedsiębiorstwa i osób nim zarządzających.

    ANALIZA PORÓWNYWALNOŚCI

    Obowiązkowy element dokumentacji cen transferowych dla transakcji usługowych, towarowych i finansowych.

    POLITYKA CEN TRANSFEROWYCH

    Właściwie opracowana polityka CT pozwala na ograniczenie ryzyka podatkowego oraz optymalizację podatkową w obszarze transakcji wewnątrzgrupowych.

    AUDYT TP

    Analiza ryzyka, konieczności sporządzenia dokumentacji cen transferowych albo poprzednio przygotowanych dokumentacji pozwala potwierdzić bezpieczeństwo przedsiębiorstwa.

    KONTROLA I WSPARCIE

    Specjalista dostępny na każdym kroku postępowania indywidualnie opiekuje się przedsiębiorstwem i nadzoruje postępowania i inne procesy w obszarze TP.

    Autor

    Certyfikowany specjalista do spraw cen transferowych, prawnik i konsultant biznesowy z wieloletnim doświadczeniem. Absolwent i stypendysta Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. W 2022 roku uzyskał stopień doktora nauk społecznych na Wydziale Ekonomii, Finansów i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego w dziedzinie ekonomia i finanse. Aktywny uczestnik licznych konferencji finansowych, ekonomicznych i podatkowych. 

    back to top Subskrybuj blog